90’larla ilgili bir ekşisözlük yazarı şöyle yazmış; “80’lerde kültürel anlamda tam bir arada kalmışlık (dünyaya yeni yeni ayak uydurma çabası) gösteren Türkiye’nin yavaş yavaş oturup dinginleşmeye başladığı dönem. Doksanların Türkiye’sinde pop kültür Küçük Emrah filmlerindeki absürt disko sahnelerinden çıkıp rayına oturuyor. Uyan uyuyor, uymayan hayatına kaldığı yerden olduğu gibi devam ediyor, ortaya abuk sentezler çıkmıyor. Doksanlar Türkiye’sinde doğanlar garip çocukluk dönemleri geçirmiyor…” Biz bu fikre hiç de katılmıyoruz ekip olarak 🙂 Garipsenecek öyle çok şey var ki 90’lara dönüp baktığınızda. En efsanelerden biri de kurşun kalemle kaset sarma ve kopan ses bandını seloteyp ile yapıştırma olsa gerek. Ve tabii başka [&hellip